|
|
پژوهش های بذر ایران، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۹۷-۱۱۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
تاثیر پیش تیمار بذر و نوع بسترکشت بر خصوصیات جوانه زنی و کیفیت نشای تولیدی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum) |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: امروزه پیش تیمار بذر به طور گسترده، برای بهبود میزان جوانهزنی بذرها در تعداد زیادی از گونههای گیاهی استفاده میشود. در نتیجه پیشتیمار بذر تغییرات مولکولی و بیوشیمیایی متعددی شامل افزایش ساخت درشت مولکولها، فعالیت آنزیمها و تشکیل متابولیتهای مختلف رخ میدهد. فعالیتهای آنزیمی و متابولیکی، ساخت پروتئینها از جهت کمی و کیفی و فعالیتهای تنفسی و تشکیل آدنوزینتری فسفات برای ساخت درشت مولکولها، غشاها و مواد لازم برای دیواره سلولی در طول و بعد از آمادهسازی بذر افزایش مییابد. مواد و روشها: به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر با برخی تیمارهای هورمونی و تغذیه‌ای بر بهبود خصوصیات جوانهزنی و همچنین تاثیر نوع بستر کشت بر کیفیت نشاء تولیدی گوجه‌فرنگی رقم کارون دو آزمایش جداگانه در دو مرحله آزمایشگاهی و گلدانی به‌صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه اجرا شد. در آزمایش اول تیمار مورد استفاده شامل پیش تیمار بذر در 6 سطح (آب مقطر، 2/0 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک، 2/0 میلی‌مولار پوتریسین، 5/1 درصد هیومیک اسید، 03/0 درصد سولفات روی و 2/0 میلی‌مولار نیترات پتاسیم) و در آزمایش دوم تیمارهای مورد استفاده شامل نوع بستر کشت در 6 سطح (کوکوپیت، پرلایت، پیتماس، 50% کوکوپیت+50% پرلایت 50% کوکوپیت+50% پیتماس و 50% پرلایت+50% پیتماس) بود. یافته ها: تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر سطوح مختلف پیش تیمار بذر بر درصد جوانهزنی بذر و طول ریشهچه معنیدار بود. بیشترین درصد جوانهزنی بذر، بهترتیب پس از 6 روز کاشت در تیمار 2/0 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید معادل 1/97 درصد، بدست آمد. بیشترین وزن خشک اندام هوایی در تیمار پیت ماس معادل 7/1 گرم و کمترین وزن خشک اندام هوایی در تیمار پرلیت معادل 3/0 گرم بدست آمد. بیشترین میزان جذب عناصر معدنی (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیوم) در بستر کشت پیت ماس مشاهده گردید. استفاده از پیتماس در مقایسه با کوکوپیت منجر به افزایش ارتفاع گیاهچه معادل 3/31 درصد گردید. نتیجه گیری: استفاده از تیمار 2/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید و پوترسین و پس از آن هیومیک اسید در مقایسه با سولفات روی و نیترات پتاسیم درصد جوانهزنی بذر را افزایش داد. همچنین با بکاربردن پیت ماس و استفاده از تیمارهای تلفیقی پیت ماس در مقایسه با کوکوپیت و پرلیت علاوه بر افزایش جذب عناصر مختلف، باعث افزایش وزن خشک ریشه و اندام هوایی گیاه گردید. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
بستر کشت، پوتریسین، پتاسیم، سالسیلیک اسید، کلسیم |
|
| عنوان انگلیسی |
The effect of seed priming and media culture on germination characteristics and quality of tomato seedlings (Lycopersicon esculentum) |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: Today, seed priming is widely used to improve germination in a wide range of plants. As a result of seed preparation, several molecular and biochemical changes, including increased macromolecule synthesis, enzyme activity and metabolite formation Different things happen. Enzymatic and metabolic activities, synthesis of proteins in quantitative and qualitative terms, and respiratory activities and the formation of ATP for the synthesis of macromolecules, membranes and materials required for the cell wall during and after seed preparation. Finds. Materials and Methods: In order to investigate the effect of seed priming and some hormonal and nutritional treatments on germination characteristics and culture medium on the quality of tomato seedlings, two separate experiments were performed in two laboratory and pot stages in a completely randomized design with 3 replications in the greenhouse. In the first experiment, the treatment used included seed priming at 6 levels (distilled water, 0.2 mM salicylic acid, 0.2 mM putrescine, 1.5% humic acid, 0.03% zinc sulfate and 0.2 mM potassium nitrate). In the second experiment, the treatments used included the substrate treatments at 6 levels (cocopeat, perlite, peat moss, 50% cocopeat + 50% perlite, 50% cocopeat + 50% peat moss and 50% perlite + 50% peat-moss). Results: Analysis of variance showed that the effect of different levels of seed priming on seed germination percentage and root length was significant. The highest germination percentage of tomato seeds was obtained after 6 days of sowing in salicylic acid treatment equal to 97.1%. The highest shoot dry weight in peat moss treatment was 1.7 g and the lowest shoot dry weight in perlite treatment was 0.3 g. The use of peat moss treatment in comparison with cocopeat resulted in an increase in plant height of 31.3%. Conclusion: Overall, the use of growth-regulating hormones increased the percentage of seed germination and longitudinal root growth. The use of humic acid treatment increased seed germination percentage compared to zinc sulfate and potassium nitrate. Also, by using peat moss and using combined peat moss treatments in comparison with coco peat and perlite, in addition to increasing the absorption of various elements, increased the dry weight of roots and shoots of the plant. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Culture medium, Calcium, Putrescine, Potassium, Salicylic acid |
|
| نویسندگان مقاله |
حبیب اله موذن | Habibolah Moazen
Department of Agronomy, Yasouj Branch, Islamic Azad University, Yaooj, Iran
گروه زراعت، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران.
مهدی حسینی فرهی | Mehdi Hosseinifarahi
Department of Horticultural Science, Yasouj Branch, Islamic Azad University, Yaooj, Iran
گروه علوم باغبانی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران.
اعظم امیری | Azam Amiri
PhD of Horticultural Science
دکتری علوم باغبانی
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://yujs.yu.ac.ir/jisr/browse.php?a_code=A-10-366-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
سایر موضوعات |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|